Kürt sorunu nasıl çözülecek? Bu soruya iki farklı yanıt veriliyor, bu yanıtların ikisi de yanlış. Bazıları, “AKP ile barış olmaz!”, bazıları ise, “AKP ha çözdü ha çözecek bu sorunu” diyor.

Herhangi bir burjuva partisi, Kürt sorununda çözüm yönünde ne kadar adım atabilirse, AKP de o kadar atabilir. Eğer, Kürt halkının temel hakları kapitalist sistem içinde sağlanamaz deniyorsa, bu da AKP’den bağımsız bir konu, ister ordu egemenliği, ister CHP-MHP koalisyonu olsun, kapitalizm altında yaşamaktan kurtulmuş sayılmayız!

Sorun, Kürt halkının ulusal kimliğinin tanınması, barış sürecinin gelişmesi, devletin Kürt halkıyla savaşmaya son vermesi sorunuysa, bu, pekâlâ kapitalizm devrilmeden elde edilebilecek bir kazanımdır ve herhangi bir hükümet döneminde bu adım atılabilir.

Kürt halkının bir Türkiye devrimini 100 sene daha beklemeye tahammülü yok.

AKP uzun bir süredir Kürt sorununda oyalama taktiği izliyor.

Bu noktada, AKP’nin son kongresinde dağıtılan broşürde Kürt sorununda yeni bir açılımın peşinde olduğu fikrini savunanlar öne çıkıyor.

Bu çevre, Kürtlerin, AKP’ye bir saniye bile olsa güvenmesi için hiçbir neden öne süremiyorlar. Daha öncekinden ne farkı var bu yol haritasının? Oslo’da ve İmralı’da yapılan görüşmeler neden askıya alındı? KCK tutuklamaları neden devam ediyor? Hatip Dicle’nin gasp edilen milletvekilliği konusunda AKP ne yaptı? Roboski katliamının üzerini kim örtüyor?

Bu sefer, laf değil, şiir değil, broşür değil, icraat gerekiyor!

Herkes tarafından görülen, herkes tarafından hissedilen ve yaşanan somut adımlar lazım. Vaatlerin broşürde yazılı kalmaya devam edip etmeyeceğinin garantisi, tümüyle pratik bir sorundur. Kim evine misafirliğe çağırdığını, derdest edip polise teslim eder? Hükümetin talebiyle Habur’dan giren PKK üyeleri nerede şimdi?

AKP barış masasına oturursa, savaş politikalarını sonsuza kadar sürdüremeyeceğini anladığı için oturacak! Bu yüzden, savaş politikalarını sonsuza kadar sürdüremeyeceğini anlatan, barışı, Kürt halkının temel haklarının tanınmasını savunan, güzel metinler değil, basit ama gerçek uygulamaların hemen hayata geçmesi için basınç uygulayan bir barış hareketi gerekiyor.