Kürt mahpusların açlık grevleri gösterdi ki Kürt sorununun çözümü AKP ve CHP’nin eline bırakılamaz.
Çözümsüzlükle geçen yıllardan biliyoruz ki bu devlet kendiliğinden baskıdan vazgeçmez.
Batı’da büyük bir kalabalık sokağa çıkıp “Ben barış istiyorum” derse işte o zaman çözümün önü açılacak.
Tunus ve Mısır devrimlerini izleyen Suriye halkı 15 Mart 2011’de 49 yıldır ülkeyi demir yumrukla yöneten Esad diktatörlüğüne karşı ayaklandı. Ayaklanmanın 8 ayında muhalefet barışçıl protestolarla rejime son vermeye çalışırken, Esad’a bağlı silahlı güçler özgürlük isteyen halka katliamla yanıt verdi.
30 binden fazla Suriyeli Esad’ın adamları tarafından katledildi. 1 milyon kişi evlerini terk etmek zorunda kaldı. 100 binden fazla Suriyeli canlarını kurtarmak için Türkiye’ye sığındı.
28 Aralık 2011 gecesi TSK’nın savaş uçakları Şırnak’ın Uludere ilçesinde sınırdan geçen köylüleri bombaladı. Çocuk, genç 34 insan yaşamını yitirdi. Evlatlarını yitiren Roboski köyü o günden beri yasta ve adalet istiyor.
Bombardıman emri verenler, açığa çıkarılıp yargılanmadı. Genelkurmay elindeki belgeleri mahkemeye yollamadı. AKP hükümeti ise katilleri kollamaya devam ediyor.
Katliamın yıldönümünde Uludere’de olacağız. Unutursak kalbimiz kurusun!
Roboski İçin Yurttaş Girişimi
İşyerinde psikolojik tacize maruz kalanlar, aşağılananlar, baskı görüp ayrımcılığa uğrayanlar seslerini yükseltiyor.
Sendikalı sendikasız işçiler ve işsizler, mobbinge son verilmesi için yasa istiyor.
5 Ocak’taki yürüyüşte her birlikte ses çıkartalım!
Mobbinge Son Platformu
6 yılın dolmasına az kaldı, ırkçı cinayet hala aydınlatılamadı. Ermeni olduğu için öldürülen Hrant Dink’in katillerini, katilleri kollayanları ve bu büyük suçun ortağı hükümeti protesto edeceğiz. Bu dava böyle bitmez!
19 Ocak’ta yine vurulduğu yerde, AGOS’un önünde olacağız.
Hrant’ın Arkadaşları
Açlık grevleri, yaşam boyu sakatlık-ölüm sınırına dayandı. Artık boşuna geçirilecek tek bir saniye bile yok. Hızla halledilebilecek olan bir sorun, hükümetin vurdumduymaz ve inkâr eden politik tutumu nedeniyle kronik bir hal alıyor.
› Derhal barış istiyoruz. Kürtlerin hakları tanınmalıdır ve kendi geleceklerini kendileri belirlemelidir. Kürtler üzerindeki ulusal baskı son bulmadan Türkiye işçi sınıfı ve emekçileri özgür olamaz.
› Cemevlerine özgürlük. Devlet elini ibadethanelerden çekmelidir. Alevilerin eşit hakları tanınmadan inanç özgürlüğünden söz edilemez.
Aktivizme dayanmayan, sokakta örgütlenip kitle hareketleri inşa etmeye çalışmayan örgütlenmelerin milyonlarca emekçi için bir alternatif olma şansı yoktur.
DSİP, gençlerin, kadınların, her yaştan aktivistlerin partisidir.
Kapitalist toplumda tüm zenginliklerin yaratıcısı işçi sınıfıdır. Yeni bir toplum, işçi sınıfının üretim araçlarına kolektif olarak el koyup üretimi ve dağıtımı kontrol etmesiyle mümkündür.
Meclisin açıkladığı 2013 bütçesine göre eğitim, sağlık gibi temel sosyal haklar yerine 'savaşa' daha büyük pay ayrıldı. Yemek, yol, barınma ve eğitim masrafları üniversite öğrenimini gençler için ayrıcalık haline getiriyor. Özel üniversitelerdeki artışın yanı sıra 'ödenek yok' gerekçesiyle giderek daha fazla okul kapılarını özel işletmelere açıyor. Oysa ki savaşa değil eğitime daha fazla bütçe ayrılması, öğrencilere karşılıksız burs verilmesi mümkün!
Suriye’de bayramda ilan edilen ateşkes işe yaramadı. Muhalifler, bayramdan hemen önce Halep’in büyük bir kısmını ele geçirdiler. Son dönemde Esad karşıtları ilk kez bir petrol bölgesinde denetimi sağladı, rejime ait sivil ve askeri çok sayıda kilit noktayı ele geçirdi, Şam’da Esad ve ailesinin yaşadığı sarayı bombalamayı denedi ama ıskaladı.
DSİP Ankara İl Örgütü:
Konur Sokak 14/13 Kızılay Ankara
DSİP Beyoğlu İlçe Örgütü:
İstiklal Caddesi, Bekar Sokak, San Han 16/4 Beyoğlu
DSİP Ümraniye İlçe Örgütü:
Ümraniye Meydanı karşısı, Gaffar Efendi Sokak, Güder Han, Kat: 4 No: 56
